دندان های شیری ممکن است روزی به شناسایی کودکان در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی کمک کنند

پژوهشگران این مطالعه 70 دندان شیری جمع آوری شده از 70 کودک را که در مطالعه دیگری که در دهه 90 انجام شده بود را تجزیه و تحلیل کردند. در ان مطالعه والدین دندان های شیری (مخصوصاً دندان نیش) را اهدا کرده بودند که به طور طبیعی از دهان کودکان 5 تا 7 ساله می افتاد.

نتایج این مطالعه روزی می‌تواند منجر به توسعه ابزاری برای شناسایی کودکانی شود که در اوایل زندگی در معرض ناملایمات قرار گرفته‌اند، که یک عامل خطر برای مشکلات روان‌شناختی است و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا تحت نظر بوده و به سمت درمان‌های پیشگیرانه هدایت شوند.

منشاء این مطالعه به چندین سال قبل بازمی‌گردد، زمانی که نویسنده ارشد Erin C. Dunn، دریافت کار در زمینه انسان شناسی می‌تواند به حل یک مشکل دیرینه در تحقیقات خود کمک کند. دان یک اپیدمیولوژیست اجتماعی و روانپزشکی و محقق در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی MGH است. او تأثیرات ناملایمات دوران کودکی را مطالعه می کند که تحقیقات نشان می دهد که مسئول یک سوم تمام اختلالات سلامت روان کودکان است. دان به‌ویژه به زمان‌بندی این رویدادهای نامطلوب و کشف اینکه آیا دوره‌های حساسی در طول رشد کودک وجود دارد که قرار گرفتن در معرض ناملایمات به‌ویژه مضر است، علاقه‌مند است. با این حال دان خاطرنشان می کند که او و سایر دانشمندان فاقد ابزارهای مؤثر برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض ناملایمات دوران کودکی هستند. پرسیدن از افراد (یا والدین آنها) در مورد تجربیات دردناک در سال های اولیه یک روش است، اما این روش در برابر یادآوری ضعیف یا بی میلی برای به اشتراک گذاشتن خاطرات دشوار آسیب پذیر است. دان می گوید: «این یک مانع برای این رشته است.

با این حال، دان شیفته این بود که بداند مردم شناسان مدت هاست دندان های افراد دوره های گذشته را مورد مطالعه قرار داده اند تا در مورد زندگی آنها اطلاعات کسب کنند. او می گوید: «دندان ها یک رکورد دائمی از انواع مختلف تجربیات زندگی ایجاد می کنند. قرار گرفتن در معرض منابع استرس فیزیکی، مانند تغذیه نامناسب یا بیماری، می تواند بر تشکیل مینای دندان تأثیر بگذارد و منجر به ایجاد خطوط رشد برجسته در داخل دندان شود که به آن خطوط استرس می گویند، که شبیه به حلقه های درخت است که سن آن را نشان می دهد. همانطور که ضخامت حلقه‌های رشد درخت می‌تواند بر اساس آب و هوای اطراف درخت در هنگام شکل‌گیری متفاوت باشد، خطوط رشد دندان نیز می‌تواند بر اساس محیط و تجربیاتی که کودک در رحم و مدت کوتاهی پس از آن، طی زمانی که دندان‌ها در حال شکل‌گیری است، متفاوت باشد. تصور می شود که خطوط استرس ضخیم تر نشان دهنده شرایط استرس زا تر زندگی است.

همین تنوع در شکل گیری دندان ها و آناتومی آن ها سبب می شود در هنگام خرید تجهیزات دندانپزشکی گزینه های زیادی برای انتخاب وجود داشته باشد.

دان این فرضیه را مطرح کرد که یک تغییر دندانی به نام خط نوزادی (NNL) ممکن است نشانگر این باشد که آیا مادر نوزاد در طول بارداری (زمانی که دندان ها در حال شکل گیری هستند) و در اوایل دوران بارداری، استرس روانی بالایی را تجربه کرده است یا خیر.

برای آزمودن این فرضیه، دان و دو نویسنده همکار که هر دو در زمان مطالعه در واحد ژنتیک روانپزشکی و رشد عصبی بودند دندان ها را تجزیه و تحلیل کردند. عرض NNL با استفاده از میکروسکوپ اندازه گیری شد. مادران پرسشنامه‌هایی را در طول بارداری و مدت کوتاهی پس از آن تکمیل کردند که در آن چهار عامل مؤثر بر رشد کودک پرسیده می‌شد: رویدادهای استرس‌زا در دوران بارداری، سابقه مشکلات روان‌شناختی مادر، کیفیت محیط زندگی (به عنوان مثال، سطح فقر بالا یا ناامن بودن ) و سطح حمایت اجتماعی.

براش بین دندانی پروفشنال

۱۲۹,۸۰۰

مشاهده

مسواک شاین

۸۰,۰۰۰

مشاهده

پک ارتودنسی

۲۱۰,۰۰۰

مشاهده

مشاهده همه کالاها

چندین الگوی واضح ظاهر شد. کودکانی که مادرانشان در طول عمرشان سابقه افسردگی شدید یا سایر مشکلات روانپزشکی داشته اند و همچنین مادرانی که در هفته 32 بارداری افسردگی یا اضطراب را تجربه کرده اند، نسبت به بچه های دیگر NNL ضخیم تری دارند. در همین حال، فرزندان مادرانی که مدت کوتاهی پس از بارداری از حمایت اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند، NNL های نازک تری داشتند. این روند پس از اینکه محققان عوامل دیگری را که بر عرض NNL تأثیر می‌گذارند، کنترل کردند ( از جمله مصرف مکمل آهن در دوران بارداری، سن حاملگی (زمان بین لقاح و تولد) و چاقی مادر) مجددا معنا دار شدند.

دان می‌گوید هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث تشکیل NNL می‌شود، اما ممکن است مادری که اضطراب یا افسردگی را تجربه می‌کند، کورتیزول (هورمون استرس) بیشتری تولید کند،  که این هورمون با سلول‌هایی که مینای دندان را تشکیل می‌‌دهند، تداخل می‌کند.

 دان می گوید التهاب های سیستمیک عامل دیگریست که امیدوار است چگونگی تاثیر آن بر تشکیل NNL را مورد مطالعه قرار دهد.

دان معتقد است اگر یافته‌های این تحقیق را بتوان در یک مطالعه بزرگ‌تر تکرار کرد، NNL و سایر علائم رشد دندان می‌تواند در آینده برای شناسایی کودکانی که در معرض ناملایمات اولیه زندگی قرار گرفته‌اند، استفاده شود. دان می‌گوید: «سپس ما می‌توانیم آن بچه‌ها را به مطالعات مرتبط کنیم، بنابراین می‌توانیم از بروز اختلالات روانی جلوگیری کنیم  اما این کار را تا جایی که ممکن است باید در اوایل عمر انجام دهیم».