پین در دندانپزشکی چیست؟

پین‌ دندانپزشکی میله‌ای فلزی و پیچ مانند است که برای بازسازی تاج دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حقیقت از پین‌ها زمانی‌که قسمتی از عاج دندان به علت پوسیدگی زیاد و یا شکستگی تخریب شده ولی ریشه دندان کماکان سالم است؛ استفاده می‌شود. شما می توانید برای خرید پین دندانپزشکی از محصولات دندانت نیز بازدید نمایید.

بدیهی است دندانی که تمام یا بیشتر قسمت‌های عاج خود را از دست داده تنها با ترمیم و پر کردن قسمت‌های از دست رفته، ساختار و استحکام مناسبی به دست نمی‌آورد. چنین دندانی به طور قطع زیر فشار ناشی از جویدن غذا، به خصوص مواد غذایی سخت می‌شکند.

جالب است بدانید علاوه بر پین‌ها، پایه‌های دیگری به نام «پست» برای شکل‌دهی عاج‌ها وجود دارند که برای تقویت پرکردگی‌ها و روکش‌ها در زمانی که قسمت بزرگی از دندان پوسیده یا از بین رفته است استفاده می‌شود. در صورت لزوم می‌توان از هر دو پایه یعنی هم پین و هم پست در یک دندان استفاده کرد که این مورد بستگی به نظر دندانپزشک شما دارد. در ادامه به صورت مفصل به تفاوت میان پین و پست، مضرات آن‌ها و ... پرداخته‌ایم. از شما دعوت می‌کنیم تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.

عمر پین دندان

در خصوص تخمین عمر پین دندانپزشکی نمی‌توان به قطعیت نظر داد اما به صورت کلی با مسواک زدن اصولی و رعایت بهداشت دهان و دندان، پین‌های دندانی که از جنس فلز هستند می‌توانند به صورت مادام‌العمر استفاده شوند. اما ممکن است روکش یا ترمیمی که روی پین قرار گرفته است مادام العمر نبوده و بعد از 10 تا 15 سال به دلیل ساییدگی و ... نیاز به تعویض داشته باشد.

مضرات پین دندان

در حقیقت پین‌های دندانپزشکی سال‌هاست که برای بازسازی عاج دندان برای نگه‌داشتن مواد ترمیمی غیرچسبنده (مانند آمالگام و ...) و روکش‌ها و ... مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: کف بندی دندان در دندانپزشکی چیست؟

با این حال، قرار دادن پین می‌تواند روشی بسیار خطرناک باشد و به دندان‌ها آسیب‌های جدی وارد کند. امروزه با توجه به خطرات احتمالی ناشی از استفاده از پین‌ها، به کارگیری پین‌ها منسوخ شده و تکنیک‌های مناسبی جایگزین استفاده از آن‌ها شده‌اند. اما با این‌وجود در کشورمان کماکان از پین استفاده می‌شود. در زیر به خطرات ناشی از پین‌ها به صورت موردی اشاره کرده‌ایم:

1. آسیب به پالپ دندان:

اگر پزشک به اشتباه پین را داخل پالپ دندان و نزدیک عصب بگذارد، بدون شک با گذشت مدت زمان کوتاهی پالپ عفونی شده و دندان نیاز به عصب کشی خواهد داشت.

• ترک خوردن یا شکستن ریشه دندان:

از آنجایی که مینای دندان بسیار شکننده است، پین‌ها باید تنها در حدود 0.5 میلی‌متر داخل عاج دندان قرار بگیرند. اما گاه با همین 0.5 میلی‌متر امکان ترک خوردن یا شکستن ریشه دندان وجود دارد که در این صورت دندان باید کشیده شود.

بیشتر بخوانید: سمان دندانپزشکی چیست؟

تفاوت پین و پست دندان

پیش از این به معرفی پین پرداختیم اما برای بیان تفاوت بین پین و پست لازم است اندک اطلاعاتی در مورد پست نیز داشته باشید. پست دندان که به «پست و کور» نیز معروف است دقیقا مانند پین ساختاری میله مانند دارد اما برخلاف پین تا عمق ریشه کار گذاشته شده و کور یا هسته روی آن قرار می‌گیرد. روی هسته یا کور نیز روکش قرار داده می‌شود. همچنین شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و کامل تر مقاله پست دندان چیست را مطالعه کنید.

جالب است بدانید جنس کور از مواد ترمیمی مانند آمالگام، رزین کامپوزیت و ... و جنس پست نیز از استیل، کامپوزیت، تیتانیوم، آلیاژ تیتانیوم و حتی طلاست.

به طور معمول پست‌ها روی دندان‌هایی که عصب کشی شده‌اند و چیزی از عاج آن‌ها باقی نمانده است کار گذاشته می‌شوند و تا عمق ریشه فرو می‌روند.

پین های دندانپزشکی علاوه بر آنکه بسیار کوچکتر از پست‌ها هستند، در داخل عاج باقی‌مانده از دندان قرار می‌گیرند. در حالی که پست های دندانی بزرگتر هستند و دندانپزشکان آنها را در ناحیه مرکزی دندان و گاه داخل کانال‌های ریشه قرار می‌دهند. در واقع پین در مقایسه با پست برای آسیب‌دیدگی‌های جزئی‌تر استفاده می‌شود حال آنکه برای آسیب‌های شدیدتر عاج و حتی زمانی که از یک دندان به جز ریشه آن چیزی باقی نمانده باشد از پست استفاده می‌شود.

لق شدن پین دندان

اگر به هر دلیلی مثلا کار کردن سریع دستگاه، پین به صورت صحیح وارد عاج نشود در آینده با غذا خوردن و فشاری که دندان‌ها هنگام جویدن غذا به هم وارد می‌کنند پین لق شده و دیگر به خوبی در عاج باقی نمی‌ماند. این لق شدگی می‌تواند پیامدهای ناخوشایندی چون شکستگی عاج یا مواد ترمیمی را در پی داشته باشد. در این حالت پیشنهاد می‌شود پین خارج شود.شما میتوانید برای خريد تجهيزات و ابزار اندودانتيكس از سایت دندانت بازدید کنید.

موادی که در بلیچینگ استفاده میشود را به نقل از کلینیک مبین بخوانید:

دو ماده اصلی که در بلیچینگ استفاده می شود، ماده شیمیایی پراکسید هیدروژن و پراکسید کربامید است. پراکسید هیدروژن در مطب دندان پزشکی و توسط پزشک بکار می رود. اما پراکسید کربامید در منزل و توسط خود فرد استفاده می شود. باید در نظر داشت که هر دو روش باید با تایید دندانپزشک زیبایی انجام شود و هرگز خود فرد بدون داشتن آگاهی های لازم دست به این کار نزند.

آیا پین دندان درد دارد؟

گذاشتن پین دندانپزشکی به خودی خود باعث دندان‌‌درد نمی‌شود چرا که پین‌ها در حدود 0.5 میلی‌متر در ساختار عاج دندان که فاقد عصب است کار گذاشته می‌شوند. تنها در حالتی پین باعث درد می‌شود که به عصب دندان برخورد کرده و به عصب آسیب بزند.

همان‌طور که می‌دانید عصب دندان داخل محفظه‌ای از جنس بافت همبند به نام پالپ قرار دارد. هر گونه آسیب به عصب در وهله اول به منزله آسیب دیدن پالپ است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در صورت آسیب دیدن پالپ، این بافت زنده به مرور عفونی شده و اعصاب آن در اثر عفونت از بین می‌روند. عامل به عصب رسیدن دندان نیز همین عفونت پالپ و از بین رفتن عصب دندان بر اثر عفونت است.

پس اگر دندان شما هنگام جای‌گذاری پین درد گرفت این احتمال وجود دارد که پین به داخل پالپ نفوذ کرده و به اعصاب دندان آسیب زده که به احتمال زیاد بعدها مجبور به عصب کشی دندانتان خواهید شد. از طرفی به دلیل ماهیت سخت بافت عاج دندان، کوچکترین ضربه‌ای به آن باعث شکستگی این ساختار یکپارچه و در نهایت شکستگی دندان می‌شود. شکستگی دندان اگر در ریشه دندان اتفاق بیفتد به دلیل نزدیک بودن به اعصاب دندانی باعث احساس درد خواهد شد. در این حالت احتمال اینکه مجبور به کشیدن دندانتان شوید زیاد است. در واقع به همین دلیل است که امروزه استفاده از پین‌های دندانی در سراسر دنیا منسوخ شده است اما متاسفانه در  کشورمان کماکان از این روش برای اصلاح ساختار عاج تخریب شده استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری:

پین‌ها و پست‌ها به عنوان ساختاری برای بازسازی مجدد عاج تخریب شده دندان (که روکش یا مواد ترمیمی روی آنها قرار می‌گیرد) کارکردی مهم دارند. هر چند که استفاده از پین‌های دندانپزشکی به علت خطرات احتمالی منسوخ و یا کمتر شده اما با رعایت اصول  بیومکانیکی مناسب برای هر موقعیت بالینی این خطرات به حداقل میزان ممکن خواهد رسید. شما می توانید برای خرید پین، پست یا خرید انواع تجهیزات دندانپزشکی از سایت دندانت دیدن کنید.