مواد ضد عفونی کننده
انواع و اقسام محلولهای ضدعفونی در بازار وجود دارند. دندانپزشک لازم است در خرید آنها به استاندارد لازم توجه و به تبلیغ ماده قانع نشود. محلول ضدعفونیکنندة قوی مانند گلوتاردئید را نباید برای ضدعفونیکردن وسایل جهت استفاده مجدد به کار برد. این سخن چند دلیل علمی دارد: برای بافتها سمی است و وسایل آغشته به گلوتاردئید باید قبل از استفاده شسته شوند، ارزیابی کیفی بیولوژیک مناسبی برای آن وجود ندارد و به زمان طولانی نیاز است که اصولاً عملی نیست. اکثر وسایل دندانپزشکی با حرارت مرطوب اتوکلاو قابل استریل کردن هستند که هم مطمئنتر است و هم زمان کمتری لازم دارد. ضدعفونیکردن وسایل فقط و فقط باید منحصر به وسایل حساس به حرارت باشد. دندانپزشک باید هنگام خرید وسایل مانند هندپیس به نوشتۀ همراه در ارتباط با روش استیریلیزاسیون پیشنهادی کارخانة سازنده توجه کند. محلول های ضدعفونی که خاصیت ضد باسیل سل دارند، با نام ضدعفونیکنندة بیمارستانی شناخته میشوند. هنگام استفاده از محلول ضدعفونیکننده، استفاده از وسایل حفاظت شخصی (دستکش، عینک، ماسک و لباس محافظ) ضروری است. قدرت اغلب محلولهای ضدعفونی در مجاورت مواد ارگانیک کاهش مییابند و به همین دلیل پاکسازی قبلی ضروری است. در مورد وسایل با تکنولوژی پیشرفته که در مطب ممکن است موجود باشد (مانند میکروسکوپ دندانی، کامپیوتر و کیبورد آن، سنسور رادیوگرافی دیجیتال، دوربینهای معمولی و دیجیتالی) باید توجه داشت که برای پرهیز از انتقال عفونت اولاً باید پس از رعایت بهداشت دست آنها را لمس کرد ثانیا اگر وسیله قابل ضدعفونیکردن نباشد، لازم است با پلاستیک پوشانده شود. مواردی مانند کیبورد با اسپری مواد ضدعفونی صدمه نمیبینند. سنسورهای رادیوگرافی دیجیتال معمولاً با پلاستیک پوشانده میشوند اما اگر آلوده شدند، از روش spray، wipe، spray استفاده میشود. از محلول ضدعفونی در دندانپزشکی برای ضدعفونیکردن سطوح و وسایلی که قابل پوشاندن نیستند، استفاده میشود. عمدتاً از مواد ضدعفونی باقدرت متوسط استفاده میشود. رایجترین، در دسترس ترین و ارزانترین مادهای که توصیه میشود، ترکیبات کلرین و یا همان مایعات سفیدکننده خانگی است که با غلظت ۱۰ /۱ (۱ قسمت کلرین + ۹ قسمت آب) بسیار مفید است.
- مواد ضدعفونیکنندة مصرفی در دندانپزشکی: ترکیبات آلدئید (فرمالدئید و گلوتاردئید)، ترکیبات کلرین (هیپوکلریت سدیم)، یدوفر (بتادین)، ترکیبات آمونیوم چهار ظرفیتی، ترکیبات فنلی، الکل هیدروژن پراکساید (آباکسیژنه)